پیام وزیر محترم به مناسبت روز کارگران ایتالیایی قربانی در حین کار

پیام بمناسبت شصتمین سالروز واقعه دردناک مارسینه له
امروز 8 آگوست 2016 شصتمین سالروز فاجعه معدن مارسینه له است. بزرگترین فاجعه ای که برای مهاجران ما در اروپا رخ داده است. در معدن بوئیس د کازیر، در آگوست 1956، 262 کارگر از سراسر قاره کهن جان باختند. 136 نفر از آنها ایتالیایی بوده و به بلژیک مهاجرت نموده بودند.
از سال 2001 در این تاریخ روز کارگران ایتالیایی قربانی در حین کار، برای یادآوری و ادای احترام به هم میهنانی که در هنگام کار در خارج از کشور جان خود را از دست دادند، در حالیکه در رشد و پیشرفت کشورهایی که بدانجا رفتند نقش داشتند، برگزار می شود.
با یادآوری مارسینه له، بار دیگربر حق کار برای شهروندان که قانون اساسی ما آن را پیش بینی نموده است تاکید می کنیم. و هم چنین الزام به تضمین شرایط کاری امن و رعایت کرامت انسانی تمامی کارگران در هر کجای دنیا.
در فضای فعلی و تردیدی که اروپا را در بر گرفته است، در مقابل همگرایی چالش های متفاوت، مانند تروریسم، سرازیر شدن پناه جویان، برگسیت، تاثیر مشکلات اقتصادی بر مسئله اشتغال بخصوص برای جوانان، باید روی این نکته تامل کنیم که حادثه قربانیان مارسینه له بی حاصل نبوده است. این سانحه سنگین یکی از عوامل جلب توجه نهاد های اروپایی – که در آن سالهای پس از جنگ جهانی دوم بوجود می آمدند و قوام می یافتند- بوده و لزوم اتخاذ اقدامات بیشتری در جهت حمایت از کارگران را رقم می زدند. مهاجرت کارگران در داخل کشورهای عضو ” خانه اروپا” نوین که اهرم یکی از آزادی های اساسی ما ، آزادی انسانها را می سازد.
پیشینیان ما آرزوی ساختن یک اروپای متحد، محکم و بانی صلح و توسعه، ارزش های آزادی گرایانه و تساهل، که بعنوان اروپایی، آن را از ارکان تمدن محسوب می کنیم را در سر می پروراندند. به این اروپا، که می خواهیم آن را تجدید نموده و سبب رشد آن شویم نگاه امیدوارانه مردان و زنانی دوخته شده است، که از جنگ و تجاوز به حقوق اساسی، از عدم توسعه و نابرابری، و در موارد بسیار، درست به مانند قربانیان مارسینه له، حاضرند به قیمت زندگی خویش بدنبال آینده بهتری باشند.
به این مردان و به این زنان، و بسیاری از شهروندان اروپایی که به علت مرحله سختی که از سر می گذرانیم سردرگم گشته اند، باید پاسخ های مکفی و دوربینانه که بتوانند روی زندگی روزانه شان تاثیر گذار باشند بدهیم.
و بدین ترتیب اعتماد به نهادها و پروژه یک اروپای جدید، متحد و رقابتی را تجدید نماییم. وام دار قربانیان مارسینه له و میلیونها مهاجرانمان هستیم که با جدیت و توانایی هایشان، به توسعه جوامعی که آن ها را پذیرفتند کمک نمودند و بدینسان تعداد بیشمار ایتالیایی هایی که هنوز امروزه برای یافتن کار به خارج می روند تا در سراسر دنیا تصویر یک ایتالیای فعال و با پشتکار را زنده نگاه دارند.
پائولو جنتیلونی